Terug in het koude Belgenlandje!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Cato
04 Februari 2009 | België, Geel
Donderdag avond 29 januari:
Voor de laatste keer Havana Lounge!! Het was leuk :)
Vrijdag 30 januari:
’s Morgens moesten we op het districtscommissariaat onze spullen gaan ophalen. Jammer genoeg waren ze er nog niet… Maar Sordam beloofde ons dat hij ze in de namiddag gewoon thuis zou brengen, voor niets zo vroeg opgestaan…
’s Middags hadden we lekker gekookt. De Jef had eten klaargemaakt voor iedereen met de overschotjes die we nog hadden. Het was heerlijk.
Vandaag zijn de Jef en ik dan toch eindelijk in zoo geraakt. Anne-Marie, onze nieuwe huisgenote ging met ons mee. De zoo was niet zo ver van bij ons, een kwartiertje rijden en we waren er al.
De inkom was SRD 4.. We gingen zien op de plattegrond hoe we het beste konden wandelen. We merkten al direct op dat de zoo helemaal niet groot was. Op een uurtje waren we zeker rond. De dieren zaten allemaal in een superklein kot. Nog erger dan een zoo bij ons in België. Het was echt triestig om te zien.
Het was leuk om al de dieren die we al eens in het wild hadden gezien nu van dichtbij te kunnen bekijken…
Toen we terug naar huis fietsten bleek de fietsband van de Jef helemaal plat te zijn. Moesten we nog een stuk te voet naar huis verder :)
Thuis aangekomen hebben we ons klaargemaakt om te gaan eten bij de Cosa Nostra. Een restaurantje bij ons in de straat waar je zelf je pasta kan samenstellen. Je kiest welk soort pasta je wilt, welke saus je wilt, welke vlees er bij in moet, welke groentes je er in wilt en welke extraatjes je wilt. Het was echt heerlijk!
Daarna zijn we terug naar huis gegaan en hebben we voor de laatste keer lekker buiten gezeten en iets gedronken.
Zaterdag 31 januari:
Onze laatste dag in Suriname is aangebroken. We stonden al vroeg op ’s morgens. We waren gisteren al een hele tijd bezig geweest met onze koffers… Ze bleven maar te zwaar wegen. Ik nog van alles eruit gezwierd of dingen verstoken in andere zakken. Uiteindelijk hadden we iets van drie kilo overgewicht samen. We zouden het er op wagen.
Sandy heeft ons nog weggedaan naar Zus & Zo, waar de Jef zijn fiets terug moest gaan binnendoen. Want die platte band wilden we niet meer repareren…
De Jef en ik wilden nog heel graag eens met de auto over de Wijdenbosch brug gaan. Dus kwamen we op het geweldige idee om de bus te nemen en er eens over te gaan ;). Sandy zei ons dat we beter met de taxi konden gaan omdat hij ook niet juist wist welke bus het was die we moesten nemen. Dus hebben we onze goede vriend Patje maar gebeld en zijn we met hem even tot in Commewijne gereden en terug. :)
Het was echt wel eens de moeite. We hebben onderweg nog kei veel foto’s getrokken van de dingen die je alleen hier in Suriname maar ziet. Zelf trek je er eigenlijk geen foto’s van omdat je het zo gewoon bent maar op deze laatste dag wilden we nog wel eens de toerist uithangen!!
Thuis hebben Jef en ik nog gedoucht, nog iets gegeten en toen kwam Patje ons alweer ophalen. Om half vier stond het busje voor de deur. Al de koffers moesten naar beneden en konden ingeladen worden. Er waren twee busjes, één voor de valiezen en één voor ons met z’n achten.
Na afscheid genomen te hebben van Tjitra, Sandy en Anne-Marie zijn we richting de luchthaven vertrokken. Onderweg nog gestopt om een laatste Surinaamse smoothie te drinken! ;)
Na een uurtje kwamen we aan op Zanderij. Het was er heel erg druk.
We schoven aan om in te checken. Opeens hoorden we een vrouw roepen. Ze was tekeer aan het gaan tegen één van de vrouwen achter de balie. We hoorden dat ze aan het roepen was dat de vrouw achter de balie met de man van de roepende vrouw had geslapen. Ze schold haar uit terwijl heel Zanderij naar hun stond te kijken. Ik vond het wel spannend, na een tijdje kwam de security haar weghalen. Iets later waren wij dan aan de beurt en mochten met z’n achten samen inchecken. Al maar goed, want verschillende hadden wat overwicht met de bagage. Wel tot vier kilo hé An ;)
Ook onze handbagage werd samen gewogen en dat was ook alleen maar in ons voordeel. We konden nu rustig nog wat buiten zitten want het was nog maar 18 uur.
Sommigen aten nog iets. Ik kreeg niets naar binnen. Ik was best wel zenuwachtig. De Jef kocht nog een redbull en we vertrokken naar binnen. Na nog wat controles konden we gaan wachten tot we in het vliegtuig konden. Iedereen ging z’n laatste SRD’s opkopen in de taxfree winkels. Om 20 uur steeg ons vliegtuig op… Ik had echt een raar gevoel. Misschien zou ik hier wel nooit meer terug komen. Maar ik keek er ook echt naar uit om terug naar huis te gaan.
Ik zat naast de Jef in het vliegtuig. Na het avondeten ben ik onmiddellijk in slaap gevallen. Ik heb best wel veel geslapen maar niet vast genoeg om uitgerust uit het vliegtuig te kunnen stappen. ’s Nachts ben ik nog enkele keren wakker geworden. De laatste keer toen ik wakker werd was het nog maar anderhalf uur vliegen. Ik kon niet meer in slaap geraken van de zenuwen. We zouden bijna gaan landen. We kregen nog een ontbijtje dat ik niet naar binnen kreeg en om kwart voor negen landden we dan eindelijk op Schiphol. Na 7500 km gevlogen te hebben was ik eindelijk na een dikke 4 en halve maand weer in Europa. Ik was nu echt zenuwachtig!
Nu zou het nog lang duren voor ik eindelijk buiten zou zijn…
Eerst kwamen ze langs met een drugshond die bij iedereen kwam snuffelen. We stonden in de gang die van het vliegtuig naar het gebouw leidde… Het was er echt ijskoud! Ik denk dat het vroor buiten.
Na een kwartiertje waren we eindelijk binnen. Daar moesten we allemaal een interview afleggen. Er werd gevraagd waar je geweest was, waarom, waar je verbleef,… Daarna konden we verder. Daar werden we weer gecontroleerd, ook onze handbagage werd gescand om te zien of er geen verboden spullen inzaten.
Dan konden we na een klein uurtje eindelijk naar onze bagage. We hadden de bagage al redelijk snel. Aangezien we heel laat ingecheckt hadden op Zanderij waren onze tassen er nu snel denk ik ;)
We moesten nog even zoeken achter een doos van Emelie die op een band kwam met breekbare spullen en dan konden we verder. We moesten nog eens al onze valiezen laten scannen en dan als laatste moesten we nog door de douane geraken en dan konden we naar buiten. Ik was nu zo zenuwachtig!! Toen ik buiten kwam zag ik ons mama en Rosalie staan. Ik snelde naar hen toe. Eindelijk terug!! Ik voelde me echt goed… Ons mama, pa, papa, Nancy en Rosalie waren er. Ik was zo blij!! Ik kreeg een grote ballon met Welcome Home op :)
We wandelden richting de auto. Ik reed samen met de Jef met onze papa, Nancy en Rosalie mee want ons mama en pa waren met de kangoo. Zij namen de bagage mee.
Onderweg hebben we heel de tijd zitten te vertellen.
Het voelde allemaal al snel terug vertrouwd aan. Opeens stopten we bij een grote oude boerderij. Onze papa zei dat hij hier nog iets moest ophalen… Maar toen ik al die auto’s zag staan wist ik wel wat er aan de gang was.
Ze hadden een verrassingsfeestje georganiseerd voor mij!!
Ik kwam binnen en héél de familie was er bijna al mijn vrienden! Ik voelde mij weeral eventjes de gelukkigste mens op de wereld :)
Het was echt leuk. Tante Nicole had een grote spandoek gemaakt, en ik kreeg zelfs een cadeautje van al de Michielskes; een blender en een boekje met allemaal verschillende smoothies en sappen! Haha! Dan kan ik toch ook hier nog smoothies drinken :)
Het was echt leuk om iedereen terug te zien. Rond een uur of vijf ben ik dan naar huis vertrokken. Iedereen was ondertussen vertrokken. Ik was moe. Het was een vermoeiende dag voor me geweest.
Thuis heb ik samen met ons mama alles uitgeladen. ’s Avonds eindelijk na 4 en halve maand een warme douche genomen (waar ik dan ook wel een kwartier onder gestaan heb :p) en dan kon ik gaan slapen in mijn nieuwe bed! Ik denk dat we pas rond een uur of half één in slaap zijn gevallen… Al beginnend last van de jetlag :)
Maandag 2 februari:
Jaja, en al direct naar school… Om half tien ging mijn wekker af! Het voelde aan alsof het nog maar 6 uur ’s morgens was! Ik stond op en toen ik naar buiten keek zag het buiten helemaal wit… Eergisteren was het nog 40° en nu zat ik hier in België en had het gesneeuwd. Ineens in het extreme :)
Ik kleedde me warm aan en de Jef zette me af aan het station…
Mijn leventje kan weer verdergaan!!
Zo, ik hoop dat jullie wat genoten hebben van al de verhalen!
Dit was het dan, mijn grote avontuur naar de andere kant van de wereld :)
Iets om nooit te vergeten!!!
XXX Cato!
Voor de laatste keer Havana Lounge!! Het was leuk :)
Vrijdag 30 januari:
’s Morgens moesten we op het districtscommissariaat onze spullen gaan ophalen. Jammer genoeg waren ze er nog niet… Maar Sordam beloofde ons dat hij ze in de namiddag gewoon thuis zou brengen, voor niets zo vroeg opgestaan…
’s Middags hadden we lekker gekookt. De Jef had eten klaargemaakt voor iedereen met de overschotjes die we nog hadden. Het was heerlijk.
Vandaag zijn de Jef en ik dan toch eindelijk in zoo geraakt. Anne-Marie, onze nieuwe huisgenote ging met ons mee. De zoo was niet zo ver van bij ons, een kwartiertje rijden en we waren er al.
De inkom was SRD 4.. We gingen zien op de plattegrond hoe we het beste konden wandelen. We merkten al direct op dat de zoo helemaal niet groot was. Op een uurtje waren we zeker rond. De dieren zaten allemaal in een superklein kot. Nog erger dan een zoo bij ons in België. Het was echt triestig om te zien.
Het was leuk om al de dieren die we al eens in het wild hadden gezien nu van dichtbij te kunnen bekijken…
Toen we terug naar huis fietsten bleek de fietsband van de Jef helemaal plat te zijn. Moesten we nog een stuk te voet naar huis verder :)
Thuis aangekomen hebben we ons klaargemaakt om te gaan eten bij de Cosa Nostra. Een restaurantje bij ons in de straat waar je zelf je pasta kan samenstellen. Je kiest welk soort pasta je wilt, welke saus je wilt, welke vlees er bij in moet, welke groentes je er in wilt en welke extraatjes je wilt. Het was echt heerlijk!
Daarna zijn we terug naar huis gegaan en hebben we voor de laatste keer lekker buiten gezeten en iets gedronken.
Zaterdag 31 januari:
Onze laatste dag in Suriname is aangebroken. We stonden al vroeg op ’s morgens. We waren gisteren al een hele tijd bezig geweest met onze koffers… Ze bleven maar te zwaar wegen. Ik nog van alles eruit gezwierd of dingen verstoken in andere zakken. Uiteindelijk hadden we iets van drie kilo overgewicht samen. We zouden het er op wagen.
Sandy heeft ons nog weggedaan naar Zus & Zo, waar de Jef zijn fiets terug moest gaan binnendoen. Want die platte band wilden we niet meer repareren…
De Jef en ik wilden nog heel graag eens met de auto over de Wijdenbosch brug gaan. Dus kwamen we op het geweldige idee om de bus te nemen en er eens over te gaan ;). Sandy zei ons dat we beter met de taxi konden gaan omdat hij ook niet juist wist welke bus het was die we moesten nemen. Dus hebben we onze goede vriend Patje maar gebeld en zijn we met hem even tot in Commewijne gereden en terug. :)
Het was echt wel eens de moeite. We hebben onderweg nog kei veel foto’s getrokken van de dingen die je alleen hier in Suriname maar ziet. Zelf trek je er eigenlijk geen foto’s van omdat je het zo gewoon bent maar op deze laatste dag wilden we nog wel eens de toerist uithangen!!
Thuis hebben Jef en ik nog gedoucht, nog iets gegeten en toen kwam Patje ons alweer ophalen. Om half vier stond het busje voor de deur. Al de koffers moesten naar beneden en konden ingeladen worden. Er waren twee busjes, één voor de valiezen en één voor ons met z’n achten.
Na afscheid genomen te hebben van Tjitra, Sandy en Anne-Marie zijn we richting de luchthaven vertrokken. Onderweg nog gestopt om een laatste Surinaamse smoothie te drinken! ;)
Na een uurtje kwamen we aan op Zanderij. Het was er heel erg druk.
We schoven aan om in te checken. Opeens hoorden we een vrouw roepen. Ze was tekeer aan het gaan tegen één van de vrouwen achter de balie. We hoorden dat ze aan het roepen was dat de vrouw achter de balie met de man van de roepende vrouw had geslapen. Ze schold haar uit terwijl heel Zanderij naar hun stond te kijken. Ik vond het wel spannend, na een tijdje kwam de security haar weghalen. Iets later waren wij dan aan de beurt en mochten met z’n achten samen inchecken. Al maar goed, want verschillende hadden wat overwicht met de bagage. Wel tot vier kilo hé An ;)
Ook onze handbagage werd samen gewogen en dat was ook alleen maar in ons voordeel. We konden nu rustig nog wat buiten zitten want het was nog maar 18 uur.
Sommigen aten nog iets. Ik kreeg niets naar binnen. Ik was best wel zenuwachtig. De Jef kocht nog een redbull en we vertrokken naar binnen. Na nog wat controles konden we gaan wachten tot we in het vliegtuig konden. Iedereen ging z’n laatste SRD’s opkopen in de taxfree winkels. Om 20 uur steeg ons vliegtuig op… Ik had echt een raar gevoel. Misschien zou ik hier wel nooit meer terug komen. Maar ik keek er ook echt naar uit om terug naar huis te gaan.
Ik zat naast de Jef in het vliegtuig. Na het avondeten ben ik onmiddellijk in slaap gevallen. Ik heb best wel veel geslapen maar niet vast genoeg om uitgerust uit het vliegtuig te kunnen stappen. ’s Nachts ben ik nog enkele keren wakker geworden. De laatste keer toen ik wakker werd was het nog maar anderhalf uur vliegen. Ik kon niet meer in slaap geraken van de zenuwen. We zouden bijna gaan landen. We kregen nog een ontbijtje dat ik niet naar binnen kreeg en om kwart voor negen landden we dan eindelijk op Schiphol. Na 7500 km gevlogen te hebben was ik eindelijk na een dikke 4 en halve maand weer in Europa. Ik was nu echt zenuwachtig!
Nu zou het nog lang duren voor ik eindelijk buiten zou zijn…
Eerst kwamen ze langs met een drugshond die bij iedereen kwam snuffelen. We stonden in de gang die van het vliegtuig naar het gebouw leidde… Het was er echt ijskoud! Ik denk dat het vroor buiten.
Na een kwartiertje waren we eindelijk binnen. Daar moesten we allemaal een interview afleggen. Er werd gevraagd waar je geweest was, waarom, waar je verbleef,… Daarna konden we verder. Daar werden we weer gecontroleerd, ook onze handbagage werd gescand om te zien of er geen verboden spullen inzaten.
Dan konden we na een klein uurtje eindelijk naar onze bagage. We hadden de bagage al redelijk snel. Aangezien we heel laat ingecheckt hadden op Zanderij waren onze tassen er nu snel denk ik ;)
We moesten nog even zoeken achter een doos van Emelie die op een band kwam met breekbare spullen en dan konden we verder. We moesten nog eens al onze valiezen laten scannen en dan als laatste moesten we nog door de douane geraken en dan konden we naar buiten. Ik was nu zo zenuwachtig!! Toen ik buiten kwam zag ik ons mama en Rosalie staan. Ik snelde naar hen toe. Eindelijk terug!! Ik voelde me echt goed… Ons mama, pa, papa, Nancy en Rosalie waren er. Ik was zo blij!! Ik kreeg een grote ballon met Welcome Home op :)
We wandelden richting de auto. Ik reed samen met de Jef met onze papa, Nancy en Rosalie mee want ons mama en pa waren met de kangoo. Zij namen de bagage mee.
Onderweg hebben we heel de tijd zitten te vertellen.
Het voelde allemaal al snel terug vertrouwd aan. Opeens stopten we bij een grote oude boerderij. Onze papa zei dat hij hier nog iets moest ophalen… Maar toen ik al die auto’s zag staan wist ik wel wat er aan de gang was.
Ze hadden een verrassingsfeestje georganiseerd voor mij!!
Ik kwam binnen en héél de familie was er bijna al mijn vrienden! Ik voelde mij weeral eventjes de gelukkigste mens op de wereld :)
Het was echt leuk. Tante Nicole had een grote spandoek gemaakt, en ik kreeg zelfs een cadeautje van al de Michielskes; een blender en een boekje met allemaal verschillende smoothies en sappen! Haha! Dan kan ik toch ook hier nog smoothies drinken :)
Het was echt leuk om iedereen terug te zien. Rond een uur of vijf ben ik dan naar huis vertrokken. Iedereen was ondertussen vertrokken. Ik was moe. Het was een vermoeiende dag voor me geweest.
Thuis heb ik samen met ons mama alles uitgeladen. ’s Avonds eindelijk na 4 en halve maand een warme douche genomen (waar ik dan ook wel een kwartier onder gestaan heb :p) en dan kon ik gaan slapen in mijn nieuwe bed! Ik denk dat we pas rond een uur of half één in slaap zijn gevallen… Al beginnend last van de jetlag :)
Maandag 2 februari:
Jaja, en al direct naar school… Om half tien ging mijn wekker af! Het voelde aan alsof het nog maar 6 uur ’s morgens was! Ik stond op en toen ik naar buiten keek zag het buiten helemaal wit… Eergisteren was het nog 40° en nu zat ik hier in België en had het gesneeuwd. Ineens in het extreme :)
Ik kleedde me warm aan en de Jef zette me af aan het station…
Mijn leventje kan weer verdergaan!!
Zo, ik hoop dat jullie wat genoten hebben van al de verhalen!
Dit was het dan, mijn grote avontuur naar de andere kant van de wereld :)
Iets om nooit te vergeten!!!
XXX Cato!
-
04 Februari 2009 - 15:47
Toon:
Cator,
valt tegen zeker zo in het koude belgie komen. maar we zijn blij da ge terug zij. BINNEN 2 JAAR zitten wij IN CANADA!!!
oleeee OLAAAA!!!!
SALODDER
Toon -
04 Februari 2009 - 16:43
Mama:
Ik ga dit toch echt wel missen hoor, dieje blog, maar nu kan ik natuurlijk de verhalen rechtstreeks horen en dat is natuurlijk nóg plezanter! Mss dat er hier ooit nog wel eens een vervolg op komt he!
xxxxxxxxxxxjes
mama -
04 Februari 2009 - 16:51
Cato!:
Toon: Amai jah, het is hier echt ongelofelijk koud. De maandag heel de dag spierpijn gehad in mijne rug! Nu gaat het al beter :)
En inderdaad, binnen twee jaar in Canada! Ik kijk er al naar uit!
Mama: 142 dagen vertelplezier... :)
En inderdaad misschien ooit een vervolg... -
04 Februari 2009 - 20:12
Tante Nicole:
Ik ben er ook weer,al 20x ben ik naar uwe blog
komen kijken,om het einde te lezen,en ja nu is het zover!
Wij zijn super tevree dat ge heelhuids terug geraakt zijt,jaja Catootje ook aan mooie liedjes komt een einde he.
Waar ik ook een klein beetje benieuwd naar ben,zijn de extra smoothie kilootjes ???(die moet ge nu niet op uwe blog schrijven he :) )vertel me die zondag maar !
Alle ik denk dat iedereen van u thuiskomst genoten heeft,t'is toch plezant u weer bij ons te hebben,daar kan gene blog tegenaan (ook al zit ik nu met de bibber op m'n lijf van het afkicken,haha :) ) x -
05 Februari 2009 - 11:01
Cato!:
Tante Nicole: Haha, het zijn er wel een paar ja :) Deze week nog niet veel tijd gehad om de blog nog af te werken. Maar het is nu dan toch eindelijk gelukt!
Ik hoop dat iedereen er toch een beetje van genoten heeft :) want het was soms een opgave om weer een hele week neer te schrijven ;) zeker de laatste maand had ik er niet altijd evenveel tijd voor!!
Tot zondag! -
06 Februari 2009 - 14:35
Tante Liliane:
Kom ook nog eens naar uw blogske kijken hoor,zondag was echt wel plezant hé,een echte verrassing voor u.Ge hebt da echt goe gedaan,en we hebben met zen allen genoten van uwe blog,uw stage en uw avonturen ginder.Ben ook wel blij da ge gezond en wel terug thuis zijt,want met die gevaarlijke beesten daar, ge weet maar nooit hé.Tot zondag bij ons moeke,daaaag. -
06 Februari 2009 - 16:41
Lotte:
Deze avond vliegen we er nog eens goe in! Blij dat ge er terug bij bent! -
09 Februari 2009 - 06:03
Liese:
'k ben echt content da ge terug zij :-)
-
11 Februari 2009 - 19:48
Tante Nicole:
Cato,net zoals ik op 8 september gestart ben met de blog,zou ik nu ook graag als laatste eindigen.
Het gaat je goed meid ! -
07 Maart 2009 - 20:58
Mama:
Je bent nu al weer meer dan een maand thuis en alles gaat terug zijn gewone gangetje, soms worden er toch nog eens leuke verhalen bovengehaald en keer je even terug in de tijd, hopelijk zal je dit voor de rest van je leven nog kunnen doorvertellen en later eventueel kunnen delen met je kindjes en kleinkindjes.
Nog een maand en je kan weer nieuwe verhalen bovenhalen als je terug bent uit Marokko. Je bent een echte wereldburger aan het worden maar ik gun je dat zeker en vast.
Heel veel liefs van je mama
xxxxxxxxjes
-
20 April 2009 - 10:52
Mama:
Vandaag is het 20 april, in tussentijd ben je al weer lang thuis van Suriname en heb je ook nog in Marokko geweest.
Een citytrip in Brugge is er ook nog gepasseerd en wie weet wat volgt er nog...Profiteren van het leven noemen we dat ;-)
kusjes mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
