De mannen zijn alweer op trip geweest!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Cato
23 Januari 2009 | Suriname, Paramaribo
Vrijdag 16 januari:
Vandaag vertrokken we weer op een tripje!!
We werden een uur nadat afgesproken was dan toch eindelijk opgepikt door Dion. We reden richting zijn huis omdat daar nog andere mensen op ons zouden wachten.
Het was al donker toen we richting bauxietweg reden. De Jef en ik hadden er zin in!
We zouden dit weekend een tripje doen met als doel: dieren spotten!
We hoopten stiekem op een jaguar of een poema ofzo maar die hebben we jammer genoeg niet gezien.
Vrijdag zelf reden we met de auto richting Tibiti. Onderweg kwamen we al verschillende dieren tegen. Dion klom zelfs tot in een boom om er een slanke boomboa voor ons uit te halen zodat we goede foto’s van het dier konden nemen! Echt super.
We zagen nog verschillende andere slangen, nachtzwaluwen, duizenden vuurvliegjes (héél grappig :)) en veel kikkers en padden. Rond 11 uur hebben we met z’n allen nog een broodje gegeten en dan hebben we nog gereden tot 3 uur ’s nachts. Toen hebben we onze auto aan de kant gezet en hebben we geslapen tot half zeven.
We vertrokken al vroeg verder omdat er meer kans zou zijn om dieren te kunnen zien zo vroeg in de ochtend. We waren nog geen honderd meter ver en we zagen alweer een grote slang op de baan liggen. Het was een labaria. Een heel giftige slang, één beet ervan, het gif stijgt onmiddellijk naar je hersenen en is fataal.
Dion stapte uit en zocht een tak om de slang dood te slaan. We vroegen hem waarom hij dat deed. Hij zei ons dat we nu geluk hadden dat wij die slang als eerste zagen en de slang ons niet als eerste zag. Stel dat iemand zou gaan plassen in de kant en de slang bijt je, dan ben je er binnen de kortste keren aan!
We reden verder richting Tibiti. We kwamen nog verschillende aapjes tegen die we zagen slingeren aan de bomen. Echt mooi! Ook zag ik voor het eerst een zijdeaapje. Dat had ik hier nog niet gezien in Suriname. Ik denk dat ik nu bijna al de aapjes die hier zijn al wel gezien heb :p
We moesten nog een paar uurtjes rijden tot bij Tibiti. Toen we daar aankwamen hebben we een rustig plaatsje uitgezocht om onze hangmatten op te hangen. Het was echt zalig weer! De zon scheen heerlijk. De Jef en ik hingen onze hangmat in de schaduw en hebben daar nog een paar uurtjes in geslapen. Heerlijk was dat! Na een tijdje probeerden nog twee mensen hun hangmat op te hangen en ineens stortte het hele gesjorde palending in elkaar. Lagen we daar met z’n allen op de grond te lachen ;)
Ook konden we rustig aan het watertje zitten. We kregen weer wat broodjes voorgeschoteld en vleeskroketten en kipnuggets. Wat je altijd allemaal niet te eten krijgt op zo’n tripje ;)
We gingen ook eens een kijkje nemen aan de Tibiti-soela (= stroomversnelling) Daar hebben we nog een paar mooie foto’s gemaakt, opeens begon het te regenen en kwamen er een paar dronken stropers aan. We zijn maar snel vertrokken want onze gids vond het maar niets.
We vertrokken terug en reden richting Coesewijne. Daar zouden we ook gaan overnachten. Onderweg kwamen we niet zo heel veel dieren meer tegen. De Jef en Sofie hebben ook een stukje met de auto gereden. Niet gemakkelijk denk ik op die bauxietweg. Je moet goed zien dat je niet vastgeraakt in al die grote modderplassen.
Toen we op onze bestemming aankwamen zei Dion ons dat er ook nog kaaimannen zouden zitten in de rivier die achter het complex liep. Na wat gegeten te hebben gingen de gids, de Jef en ik met nog twee meisjes daarheen. Jammer genoeg konden we er geen enkele vinden. Het was echt eng in dat bos, zo midden in de nacht.
Dan kropen we met z’n alle in de hangmat. Om vier uur ’s nachts zouden we opstaan om ook even te gaan wandelen in de hoop om nog iets te zien. Toen we aan het wandelen waren kwamen we weer zo’n labaria tegen. Deze keer vond Dion niets om de slang mee dood te kloppen… We moesten dus goed oppassen wanneer we terug zouden komen. Want als die slang ons als eerste zou zien… :|
Opeens hoorden we het in de verte regenen. Het duurde nog zeker tien minuten voor het op ons begon te regenen. Ik vond dat wel grappig dat je het al zo ver hoorde regenen en bij ons voelde je nog geen enkel druppeltje. Achja, we keerden terug en waren dus helemaal nat toen we terug aankwamen. Iedereen kleedde zich om en kroop terug in de hangmat. We sliepen tot een uur of elf en stonden dan op. Dion en de andere gids hadden een picolet gevangen (een heel duur vogeltje) Dion had zelf ook zo een vogeltje bij, dat dan de hele tijd bij ons in de auto had gestaan. Grappig dat je zo gepassioneerd kan zijn door zo’n vogeltje. Het leek precies op de één of andere mus die je dagelijks in de stad tegenkomt! Maar mensen hier betalen 1000den SRD’s voor zo’n vogeltje.
Nadat we pannenkoeken, eieren en pomelo’s hadden gegeten zijn we nog gaan kijken of we geen otters vonden maar die lieten zich maar niet zien.
Wel zagen we een mooi vogeltje dat eruit ziet zoals de Surinaamse vlag, met rood, groen en geel.
Op de terugweg stopten we nog in het dorpje Bigi Poika. Daar was een jongetje en dat had een brulaapje als huisdier. Normaal kan men zo’n aapjes nooit in gevangenschap houden omdat ze een soort van giftige besjes moeten eten, waarom dat weet ik niet. Maar dit aapje leeft al vanaf kleins af in gevangenschap en heeft die besjes precies niet nodig ;)
Het was echt mooi om te zien hoe hard het aapje gehecht was aan het jongetje. Telkens als iemand het van het jongetje weg pakte brulde het aapje en wilde het zo snel mogelijk weer terug.
We vervolgden onze weg en reden terug richting Parbo town! We kwamen nog vele vogels, gieren, arenden, valken, apen, slangen, kikkers,… tegen.
Onderweg kwamen we de LBB tegen (Land Bosbeheer, de boswachters van Suriname) en Dion werd opeens zot. We hadden een jachtgeweer in de auto liggen, het jachtgeweer was een legaal wapen maar Dion mocht het eigenlijk niet in zijn bezit hebben omdat het niet van hem was. We hadden dat wapen mee omdat het kon zijn dat we een jaguar of poema ofzo zouden tegenkomen en deze kunnen agressief zijn. Ook waren we eerst van plan om een kaaiman te schieten om te barbecuen maar dat plan is ook niet kunnen doorgaan…
We moesten dat geweer onmiddellijk verstoppen onder de automatjes. Dion week wat af van de baan en de auto zwierde wat over de weg. We moesten stoppen van de LBB. Ze hadden gezien dat Dion wat verdacht deed. Het geweer lag mooi verstopt onder de voetmatjes en je zag het niet liggen. Dion moest uitstappen. Hij kende de mensen van de LBB en legde uit dat hij zo zwierde met zijn auto op de baan omdat hij een vogel aan ons liet zien :) wij speelden het spelletje mooi mee. En na een tijdje mochten we dan toch verder rijden. Maar doordat we zo hadden gezwierd op de weg waren we met de auto tegen iets aangekomen waardoor onze band nu aan het leeglopen was. Moesten we de band dus nog vervangen van de auto ;) na tien minuutjes was dat gefikst. We vervolgden onze weg naar de stad. Dion had naar zijn moeder gebeld om te vragen of zij voor ons wilde koken. Want anders zouden we te veel tijd verliezen. We zouden op onze terugweg nog langs de exporteur rijden. Dat is een man waar Dion vroeger voor dat hij met toeristen tripjes deed, voor werkte. Hij heeft allemaal slangen, aapjes, vogels,… Ik vond dat wel eens fijn, zo kon ik al die toekans die we onderweg hadden gezien en al die ara’s eens van dichtbij bekijken. Ik vond het echt super! Ook mocht in een slang in mijn nek houden. Ik vond het ENG!!
Nadat we bij de exporteur waren geweest gingen we nog naar Dion om daar te eten. Zijn moeder had voor ons rijst gemaakt met kip en groenten. Lekker lekker!
Dion sprak met ons af dat hij ons maandagavond terug zou komen afhalen om te gaan varen. Want normaal zouden we zondag ook nog gaan varen maar omdat Dion zoveel last had van zijn rug konden we dat niet doen. Jammer genoeg.
Maarja, wanneer we morgen terug zouden komen, zouden we ook kaaiman mogen eten. Ik zag er echt al naar uit!!
Toen ik thuis aankwam moest ik nog voor school werken. Mijn evaluatieverslag was nog niet helemaal af. Ik moest het nog nalezen…
Maandag 19 januari:
Vandaag heb ik nog wat voor school gewerkt. In de namiddag nog rustig wat thuis gezeten en normaal zou Dion ons ’s avonds komen ophalen maar het was nog erger geworden met zijn rug en dan hebben we het maar uitgesteld tot woensdag.
Voor de rest van de avond hebben we niet zo veel meer gedaan. Ik ben op tijd in mijn bed gekropen want morgen zou het weer vroeg dag zijn. Om zes uur opstaan…
Dinsdag 20 januari:
Vandaag was weer een stagedag. Mijn laatste werkweek! JIHAAA!
Ik heb overdag niet zo heel veel gedaan. Want eigenlijk was al mijn werk al gedaan. Mijn voorlichtingsrapport was opgestuurd en ik had geen echte taken meer. Wel heb ik nog wat gewerkt aan mijn verslag van de voorziening maar meer dan dat heb ik niet gedaan. Kim en Mirjam zouden vandaag voor de laatste keer op kantoor werken. Ze hadden nog iets bij om te trakteren. Ik ben ook samen met hun mijn eindevaluatie verslag gaan laten inbinden omdat dit moet vanuit de stage.
Na de stage ben ik naar de smoothie bar gereden. De Jef, An, Julie en Lore waren daar. Ik heb nog een smoothie gedronken met de Jef en ben dan nog met hem naar de readytex gereden om nog een souveniertje te kopen voor Soelien.
’s Avonds ben ik nog met Emelie en Julie gaan lopen en voor de rest hebben we niet zo veel meer gedaan. Les 24 was het al!!
Woensdag 21 januari:
Vandaag was mijn laatste Opa Doeli dag. Het was Jeugdzitting en ik mocht nog mee. Vandaag kwam de jongen van wie ik mijn eerste voorlichtingsrapport had geschreven nog eens voor. Maar zijn zaak is weeral uitgesteld…
Op het werk zelf heb ik samen met Kim en Mirjam schriftjes uitgedeeld voor al de jongens van Opa Doeli, we hadden er een klein tekstje voor hen ingeschreven met onze namen erbij. Ze vonden het wel leuk. Sommige jongens kwamen me daarna nog aanspreken. Ze vonden het erg dat ik wegging. Ik vond het echt leuk om dat allemaal te horen. Ze gingen me missen. Ook ik vond het wel erg dat dit mijn laatste keer was dat ik ze zou zien!!
Na het werk ben ik naar huis gereden. Toen ik thuis aankwam lagen Emelie, Lore, Julie en An hier allemaal rustig in het zonnetje. Ik ben nog even bij hen gaat zitten en daarna ben ik samen met de Jef naar Sofie gegaan. Daar zou Dion ons komen ophalen. Hij was alweer anderhalf uur te laat…
Maarja, beter laat dan nooit zeker ;)
We reden terug naar de exporteur. De vrouw van de exporteur had voor ons kaaiman klaargemaakt. Het was echt superlekker!! Ik had het nog nooit gegeten. Ik had wel al gehoord dat het wat naar kip smaakte maar dat vond ik eigenlijk niet. Ik kan het niet direct met iets vergelijken maar ik vond het in ieder geval wel heerlijk!!
Daarna vertrokken we met twee jongens naar de Saramaccarivier. Daar zouden we dan nog met een bootje op gaan varen. De twee jongens waren eigenlijk aan het werk. Ze gingen dieren vangen om dan te kunnen verkopen.
Onderweg kwamen we weer verschillende dieren tegen. We zagen wel zeker 5 luiaards, de grote en de kleine soort ervan, we vingen twee slangen, een slanke boomboa en een rode boomboa, ook hadden we een kaaimannetje gevangen en dan zagen we nog een nachtaapje, een hele boom vol met zilverreigers en een boom vol met arenden, we vingen ook een leguaan die we mochten vastnemen (enkel lukte het bij mij niet, want hij krapte mij de hele tijd). We hadden op deze avond meer dieren gezien dan op het hele weekend samen denk ik ;) en dat allemaal gratis!! Ik vond het zalig!
Onderweg sprong er ook nog een visje in onze boot ;) ik denk dat we rond een uur of één terug waren bij de exporteur. Van daaruit reden we terug naar huis. Ik was heel erg moe. Ik moest de volgende morgen om zes uur opstaan omdat ik dan mijn eindevaluatie had… Om kwart na twee lag ik in mijn bedje. Ik had nog drie uur en drie kwartier om te slapen…
Donderdag 22 januari:
Vandaag was het zover. De dag van de eindevaluatie!!
David zou om één uur naar onze stageplaats komen. In de voormiddag waren Emelie en Sofie aan de beurt. Ik was heel de dag erg zenuwachtig!
De eindevaluatie viel op zich goed mee. Ik kreeg wel veel vragen maar kon best wel antwoorden op hetgeen David me vroeg. Dan moest ik de kamer verlaten en werd mijn cijfer besproken dat ik zou krijgen. Ik ging maar naar de administratie omdat ik niet op de gang wilde wachten. Na een tijdje kwam Soelien me terug halen. Ze hadden een cijfer voor me besproken. Soelien zei me dat ze me een 16 had gegeven. Ik was heel erg blij met dat cijfer. Wel zag ik op het papier van David staan “14 - 16” dus waarschijnlijk een 15 ofiets voor mijn stage. Dat vond ik heel goed. Ik was blij met dat punt!
Ik fietste naar huis omdat ik geen zin had om anderhalf uur te wachten op An.
Thuis aangekomen zat iedereen precies hier. We vertelden hoe het bij elkaar was verlopen.
’s Avonds ging ik met de Jef nog bij Sofie en Erika eten omdat we gisteren nog loempia’s hadden meegekregen. Die hadden we dan klaargemaakt met puree en kool.
Normaal zouden we tegen half elf nog vertrekken richting de stad. Maar ik was doodop! Ik lag al te slapen om half elf. Ik had de nacht daarvoor te weinig geslapen om nu alweer te gaan feesten :)
Vrijdag 23 januari:
Vandaag was een rustig dagje. Ik heb wel tot half twaalf in mijn bed gelegen. Wel veel wakker geweest in de tussentijd maar ik had heerlijk geslapen!!
Overdag heb ik niet zo veel gedaan. Rustig thuis wat gezeten en straks gaan we samen met David uiteten. Ik heb er al zin in!!
Zo, onze laatste week kan ingaan hier in Suriname!!
Spanneeund, binnen een week ben ik al bijna thuis!
XXXXXXXX
Vandaag vertrokken we weer op een tripje!!
We werden een uur nadat afgesproken was dan toch eindelijk opgepikt door Dion. We reden richting zijn huis omdat daar nog andere mensen op ons zouden wachten.
Het was al donker toen we richting bauxietweg reden. De Jef en ik hadden er zin in!
We zouden dit weekend een tripje doen met als doel: dieren spotten!
We hoopten stiekem op een jaguar of een poema ofzo maar die hebben we jammer genoeg niet gezien.
Vrijdag zelf reden we met de auto richting Tibiti. Onderweg kwamen we al verschillende dieren tegen. Dion klom zelfs tot in een boom om er een slanke boomboa voor ons uit te halen zodat we goede foto’s van het dier konden nemen! Echt super.
We zagen nog verschillende andere slangen, nachtzwaluwen, duizenden vuurvliegjes (héél grappig :)) en veel kikkers en padden. Rond 11 uur hebben we met z’n allen nog een broodje gegeten en dan hebben we nog gereden tot 3 uur ’s nachts. Toen hebben we onze auto aan de kant gezet en hebben we geslapen tot half zeven.
We vertrokken al vroeg verder omdat er meer kans zou zijn om dieren te kunnen zien zo vroeg in de ochtend. We waren nog geen honderd meter ver en we zagen alweer een grote slang op de baan liggen. Het was een labaria. Een heel giftige slang, één beet ervan, het gif stijgt onmiddellijk naar je hersenen en is fataal.
Dion stapte uit en zocht een tak om de slang dood te slaan. We vroegen hem waarom hij dat deed. Hij zei ons dat we nu geluk hadden dat wij die slang als eerste zagen en de slang ons niet als eerste zag. Stel dat iemand zou gaan plassen in de kant en de slang bijt je, dan ben je er binnen de kortste keren aan!
We reden verder richting Tibiti. We kwamen nog verschillende aapjes tegen die we zagen slingeren aan de bomen. Echt mooi! Ook zag ik voor het eerst een zijdeaapje. Dat had ik hier nog niet gezien in Suriname. Ik denk dat ik nu bijna al de aapjes die hier zijn al wel gezien heb :p
We moesten nog een paar uurtjes rijden tot bij Tibiti. Toen we daar aankwamen hebben we een rustig plaatsje uitgezocht om onze hangmatten op te hangen. Het was echt zalig weer! De zon scheen heerlijk. De Jef en ik hingen onze hangmat in de schaduw en hebben daar nog een paar uurtjes in geslapen. Heerlijk was dat! Na een tijdje probeerden nog twee mensen hun hangmat op te hangen en ineens stortte het hele gesjorde palending in elkaar. Lagen we daar met z’n allen op de grond te lachen ;)
Ook konden we rustig aan het watertje zitten. We kregen weer wat broodjes voorgeschoteld en vleeskroketten en kipnuggets. Wat je altijd allemaal niet te eten krijgt op zo’n tripje ;)
We gingen ook eens een kijkje nemen aan de Tibiti-soela (= stroomversnelling) Daar hebben we nog een paar mooie foto’s gemaakt, opeens begon het te regenen en kwamen er een paar dronken stropers aan. We zijn maar snel vertrokken want onze gids vond het maar niets.
We vertrokken terug en reden richting Coesewijne. Daar zouden we ook gaan overnachten. Onderweg kwamen we niet zo heel veel dieren meer tegen. De Jef en Sofie hebben ook een stukje met de auto gereden. Niet gemakkelijk denk ik op die bauxietweg. Je moet goed zien dat je niet vastgeraakt in al die grote modderplassen.
Toen we op onze bestemming aankwamen zei Dion ons dat er ook nog kaaimannen zouden zitten in de rivier die achter het complex liep. Na wat gegeten te hebben gingen de gids, de Jef en ik met nog twee meisjes daarheen. Jammer genoeg konden we er geen enkele vinden. Het was echt eng in dat bos, zo midden in de nacht.
Dan kropen we met z’n alle in de hangmat. Om vier uur ’s nachts zouden we opstaan om ook even te gaan wandelen in de hoop om nog iets te zien. Toen we aan het wandelen waren kwamen we weer zo’n labaria tegen. Deze keer vond Dion niets om de slang mee dood te kloppen… We moesten dus goed oppassen wanneer we terug zouden komen. Want als die slang ons als eerste zou zien… :|
Opeens hoorden we het in de verte regenen. Het duurde nog zeker tien minuten voor het op ons begon te regenen. Ik vond dat wel grappig dat je het al zo ver hoorde regenen en bij ons voelde je nog geen enkel druppeltje. Achja, we keerden terug en waren dus helemaal nat toen we terug aankwamen. Iedereen kleedde zich om en kroop terug in de hangmat. We sliepen tot een uur of elf en stonden dan op. Dion en de andere gids hadden een picolet gevangen (een heel duur vogeltje) Dion had zelf ook zo een vogeltje bij, dat dan de hele tijd bij ons in de auto had gestaan. Grappig dat je zo gepassioneerd kan zijn door zo’n vogeltje. Het leek precies op de één of andere mus die je dagelijks in de stad tegenkomt! Maar mensen hier betalen 1000den SRD’s voor zo’n vogeltje.
Nadat we pannenkoeken, eieren en pomelo’s hadden gegeten zijn we nog gaan kijken of we geen otters vonden maar die lieten zich maar niet zien.
Wel zagen we een mooi vogeltje dat eruit ziet zoals de Surinaamse vlag, met rood, groen en geel.
Op de terugweg stopten we nog in het dorpje Bigi Poika. Daar was een jongetje en dat had een brulaapje als huisdier. Normaal kan men zo’n aapjes nooit in gevangenschap houden omdat ze een soort van giftige besjes moeten eten, waarom dat weet ik niet. Maar dit aapje leeft al vanaf kleins af in gevangenschap en heeft die besjes precies niet nodig ;)
Het was echt mooi om te zien hoe hard het aapje gehecht was aan het jongetje. Telkens als iemand het van het jongetje weg pakte brulde het aapje en wilde het zo snel mogelijk weer terug.
We vervolgden onze weg en reden terug richting Parbo town! We kwamen nog vele vogels, gieren, arenden, valken, apen, slangen, kikkers,… tegen.
Onderweg kwamen we de LBB tegen (Land Bosbeheer, de boswachters van Suriname) en Dion werd opeens zot. We hadden een jachtgeweer in de auto liggen, het jachtgeweer was een legaal wapen maar Dion mocht het eigenlijk niet in zijn bezit hebben omdat het niet van hem was. We hadden dat wapen mee omdat het kon zijn dat we een jaguar of poema ofzo zouden tegenkomen en deze kunnen agressief zijn. Ook waren we eerst van plan om een kaaiman te schieten om te barbecuen maar dat plan is ook niet kunnen doorgaan…
We moesten dat geweer onmiddellijk verstoppen onder de automatjes. Dion week wat af van de baan en de auto zwierde wat over de weg. We moesten stoppen van de LBB. Ze hadden gezien dat Dion wat verdacht deed. Het geweer lag mooi verstopt onder de voetmatjes en je zag het niet liggen. Dion moest uitstappen. Hij kende de mensen van de LBB en legde uit dat hij zo zwierde met zijn auto op de baan omdat hij een vogel aan ons liet zien :) wij speelden het spelletje mooi mee. En na een tijdje mochten we dan toch verder rijden. Maar doordat we zo hadden gezwierd op de weg waren we met de auto tegen iets aangekomen waardoor onze band nu aan het leeglopen was. Moesten we de band dus nog vervangen van de auto ;) na tien minuutjes was dat gefikst. We vervolgden onze weg naar de stad. Dion had naar zijn moeder gebeld om te vragen of zij voor ons wilde koken. Want anders zouden we te veel tijd verliezen. We zouden op onze terugweg nog langs de exporteur rijden. Dat is een man waar Dion vroeger voor dat hij met toeristen tripjes deed, voor werkte. Hij heeft allemaal slangen, aapjes, vogels,… Ik vond dat wel eens fijn, zo kon ik al die toekans die we onderweg hadden gezien en al die ara’s eens van dichtbij bekijken. Ik vond het echt super! Ook mocht in een slang in mijn nek houden. Ik vond het ENG!!
Nadat we bij de exporteur waren geweest gingen we nog naar Dion om daar te eten. Zijn moeder had voor ons rijst gemaakt met kip en groenten. Lekker lekker!
Dion sprak met ons af dat hij ons maandagavond terug zou komen afhalen om te gaan varen. Want normaal zouden we zondag ook nog gaan varen maar omdat Dion zoveel last had van zijn rug konden we dat niet doen. Jammer genoeg.
Maarja, wanneer we morgen terug zouden komen, zouden we ook kaaiman mogen eten. Ik zag er echt al naar uit!!
Toen ik thuis aankwam moest ik nog voor school werken. Mijn evaluatieverslag was nog niet helemaal af. Ik moest het nog nalezen…
Maandag 19 januari:
Vandaag heb ik nog wat voor school gewerkt. In de namiddag nog rustig wat thuis gezeten en normaal zou Dion ons ’s avonds komen ophalen maar het was nog erger geworden met zijn rug en dan hebben we het maar uitgesteld tot woensdag.
Voor de rest van de avond hebben we niet zo veel meer gedaan. Ik ben op tijd in mijn bed gekropen want morgen zou het weer vroeg dag zijn. Om zes uur opstaan…
Dinsdag 20 januari:
Vandaag was weer een stagedag. Mijn laatste werkweek! JIHAAA!
Ik heb overdag niet zo heel veel gedaan. Want eigenlijk was al mijn werk al gedaan. Mijn voorlichtingsrapport was opgestuurd en ik had geen echte taken meer. Wel heb ik nog wat gewerkt aan mijn verslag van de voorziening maar meer dan dat heb ik niet gedaan. Kim en Mirjam zouden vandaag voor de laatste keer op kantoor werken. Ze hadden nog iets bij om te trakteren. Ik ben ook samen met hun mijn eindevaluatie verslag gaan laten inbinden omdat dit moet vanuit de stage.
Na de stage ben ik naar de smoothie bar gereden. De Jef, An, Julie en Lore waren daar. Ik heb nog een smoothie gedronken met de Jef en ben dan nog met hem naar de readytex gereden om nog een souveniertje te kopen voor Soelien.
’s Avonds ben ik nog met Emelie en Julie gaan lopen en voor de rest hebben we niet zo veel meer gedaan. Les 24 was het al!!
Woensdag 21 januari:
Vandaag was mijn laatste Opa Doeli dag. Het was Jeugdzitting en ik mocht nog mee. Vandaag kwam de jongen van wie ik mijn eerste voorlichtingsrapport had geschreven nog eens voor. Maar zijn zaak is weeral uitgesteld…
Op het werk zelf heb ik samen met Kim en Mirjam schriftjes uitgedeeld voor al de jongens van Opa Doeli, we hadden er een klein tekstje voor hen ingeschreven met onze namen erbij. Ze vonden het wel leuk. Sommige jongens kwamen me daarna nog aanspreken. Ze vonden het erg dat ik wegging. Ik vond het echt leuk om dat allemaal te horen. Ze gingen me missen. Ook ik vond het wel erg dat dit mijn laatste keer was dat ik ze zou zien!!
Na het werk ben ik naar huis gereden. Toen ik thuis aankwam lagen Emelie, Lore, Julie en An hier allemaal rustig in het zonnetje. Ik ben nog even bij hen gaat zitten en daarna ben ik samen met de Jef naar Sofie gegaan. Daar zou Dion ons komen ophalen. Hij was alweer anderhalf uur te laat…
Maarja, beter laat dan nooit zeker ;)
We reden terug naar de exporteur. De vrouw van de exporteur had voor ons kaaiman klaargemaakt. Het was echt superlekker!! Ik had het nog nooit gegeten. Ik had wel al gehoord dat het wat naar kip smaakte maar dat vond ik eigenlijk niet. Ik kan het niet direct met iets vergelijken maar ik vond het in ieder geval wel heerlijk!!
Daarna vertrokken we met twee jongens naar de Saramaccarivier. Daar zouden we dan nog met een bootje op gaan varen. De twee jongens waren eigenlijk aan het werk. Ze gingen dieren vangen om dan te kunnen verkopen.
Onderweg kwamen we weer verschillende dieren tegen. We zagen wel zeker 5 luiaards, de grote en de kleine soort ervan, we vingen twee slangen, een slanke boomboa en een rode boomboa, ook hadden we een kaaimannetje gevangen en dan zagen we nog een nachtaapje, een hele boom vol met zilverreigers en een boom vol met arenden, we vingen ook een leguaan die we mochten vastnemen (enkel lukte het bij mij niet, want hij krapte mij de hele tijd). We hadden op deze avond meer dieren gezien dan op het hele weekend samen denk ik ;) en dat allemaal gratis!! Ik vond het zalig!
Onderweg sprong er ook nog een visje in onze boot ;) ik denk dat we rond een uur of één terug waren bij de exporteur. Van daaruit reden we terug naar huis. Ik was heel erg moe. Ik moest de volgende morgen om zes uur opstaan omdat ik dan mijn eindevaluatie had… Om kwart na twee lag ik in mijn bedje. Ik had nog drie uur en drie kwartier om te slapen…
Donderdag 22 januari:
Vandaag was het zover. De dag van de eindevaluatie!!
David zou om één uur naar onze stageplaats komen. In de voormiddag waren Emelie en Sofie aan de beurt. Ik was heel de dag erg zenuwachtig!
De eindevaluatie viel op zich goed mee. Ik kreeg wel veel vragen maar kon best wel antwoorden op hetgeen David me vroeg. Dan moest ik de kamer verlaten en werd mijn cijfer besproken dat ik zou krijgen. Ik ging maar naar de administratie omdat ik niet op de gang wilde wachten. Na een tijdje kwam Soelien me terug halen. Ze hadden een cijfer voor me besproken. Soelien zei me dat ze me een 16 had gegeven. Ik was heel erg blij met dat cijfer. Wel zag ik op het papier van David staan “14 - 16” dus waarschijnlijk een 15 ofiets voor mijn stage. Dat vond ik heel goed. Ik was blij met dat punt!
Ik fietste naar huis omdat ik geen zin had om anderhalf uur te wachten op An.
Thuis aangekomen zat iedereen precies hier. We vertelden hoe het bij elkaar was verlopen.
’s Avonds ging ik met de Jef nog bij Sofie en Erika eten omdat we gisteren nog loempia’s hadden meegekregen. Die hadden we dan klaargemaakt met puree en kool.
Normaal zouden we tegen half elf nog vertrekken richting de stad. Maar ik was doodop! Ik lag al te slapen om half elf. Ik had de nacht daarvoor te weinig geslapen om nu alweer te gaan feesten :)
Vrijdag 23 januari:
Vandaag was een rustig dagje. Ik heb wel tot half twaalf in mijn bed gelegen. Wel veel wakker geweest in de tussentijd maar ik had heerlijk geslapen!!
Overdag heb ik niet zo veel gedaan. Rustig thuis wat gezeten en straks gaan we samen met David uiteten. Ik heb er al zin in!!
Zo, onze laatste week kan ingaan hier in Suriname!!
Spanneeund, binnen een week ben ik al bijna thuis!
XXXXXXXX
-
24 Januari 2009 - 10:08
Sieg:
jeeeh een anaconda!!!
toch nog gezien dus:)
-
24 Januari 2009 - 10:23
Papa:
Catooke,
Weeral zo'n fantastische week achter de rug. Mijn week was een beetje minder. Ik had men knie uit de kom maar dat is allemaal al veel beter. Met de goede verzorging van ons Nansje en ons tante Nicole. Nu ga je aan je laatste week beginnen in Suriname. Het zal voorbij vliegen. Dit zal waarschijnlijk wel de laatste keer zijn dat ik op je blog iets schrijf. Dus is dit toch wel een speciaal berichtje. Maar lezen en foto's bekijken zal ik doen tot de laatste dag, want dat is wel sjiek hè. Misschien moeten we maar eens overwegen dat je dat hier in België ook blijft doen :-), want ge bent precies ne schrijver. Laat nog maar eens weten hoe laat je juist land in Schiphol dab kunnen we er zeker op tijd zijn. Amuseer jullie nog heel goe deze laatste week en tot zondag.
Groetjes aan Jefke en al je vrienden daar.
PS. Als je terug hier bent en een beetje geaklimatiseerd bent zullen we eens afspreken met den apotheker van Zoel want die wil je wel eens ontmoeten om naar je verhalen te luisteren.
Dikke kus
PAPA XXXXXXXXXXXXXXXXXXX -
24 Januari 2009 - 11:48
Tante Liliane:
ja ja Catoke je laatste week.De foto's zijn weer prachtig,uwe blog da ga ik echt wel missen hoor.Nog een weekje en jullie zijn thuis,tis echt ni te geloven dat het al voorbij is.Maar ja ge zult toch ook wel blij zijn dat ge terug naar huis kunt komen hé en wij ook hoor.Amuseer jullie nog, en tot volgende week thuis.Doe ook de grtjes aan de Jef DAAAAAAG -
24 Januari 2009 - 17:15
Stien:
Amai, manneke al die mooie beesten, die toekans had ik echt alleen nog maar in de boekskes gezien, miljarda da is schoon. Van die 'vieze' vogels zou ik echt bang hebben, net zoals van kippen, da trekt allemaal op elkaar.
Maar alle uw laatste week, hoe snel kan het gaan...
Hopelijk heb je genoten van alles wat je daar hebt gezien en gedaan en gegeten enzovoort...
Ik ben echt benieuwd naar je verhalen. Hopelijk tot zondag bij ons moe aan de tafel, als je niet te moe bent.
Amuseer je nog en bekijk alles nog ma goe.
Om nog even een korte nieuwsflash te geven, echt verschrikkelijke dingen die hier gebeuren.
Er is een jongen van 20 jaar een kindercreche binnengedrongen (deur was wel los) en heeft in het wilde weg liggen steken met een mes, met als gevolg dat er keiveel kleuters en baby's in het ziekenhuis liggen, 1 begeleidster is dood en ook een paar baby's/ kleuters. Er gebeuren echt verschrikkelijke dingen in de wereld. Ik kan er niet bij hoe zot ge wel moet zijn om zoiets te doen. maarja.
In elk geval groetjes aan de Jef en amuseer je nog bijzonder goed de laatste week!
Tot snel! -
24 Januari 2009 - 17:32
Gerda:
haha Catootje,met die groen slang in uwe nek lacht ge echt wel groen!!Geweldig mooie foto's,raar beestje da surinaams konijn. Geniet met volle teugen van die laatste week in da prachtig land.(ps. amai,goei punten voor stage,dikke proficiat) -
24 Januari 2009 - 18:28
Stien Uit Punt :):
hellow cato,
amai amai, zoveel schone dingen om te bekijken. Ik ben echt jaloers.
Echt leuk om je verhalen steeds te kunnen volgen, met bijpassende foto's.
Mijn reportage van Letland zal heel wat minder zijn, denk ik :)
Ma soit. Geniet nog van de laatste momenten en ik zie je wel als je terug bent.
greets -x- -
24 Januari 2009 - 21:25
Tante Nicole:
Er was eens een meisje,dat een half jaar geleden, gesponserd door haar ouders,naar de andere kant van de wereld reisde voor stage, maar ook een mooi geweldig avontuur tegemoet !Haar naam is Cato.
Dagelijks heb ik haar blog bekeken, gelezen en soms zelfs met m'n gedachten mee in Suriname gezeten, datgene wat mij het meest is bijgebleven wil ik eens vertellen......
September:vertrek
De eerste weken veel gezweet, gezien, gegeten, en ne fiets gekocht.
Na een dikke week aclimatizeren begint stilletjes aan de stage, vanaf nu verloopt alles op z'n Surinaams, maw geen stress, alles in slow motion.
Ik leer de eerste Surinaamse woordjes:sribi switi(en zeg dit vanaf nu elke avond tegen onze Baio, onze oude hond, die op zijn beurt met zijn staart kwispelt net of hij het vestaat!? :)
Oktober:
Vake verjaart
Cato krijgt de Surinaamse smaak goe te pakken en schrijft meermaals over het wonderlijke lekkere eten van daar en ondertussen vliegen volgens haar de kilo's eraan, dus...tijd om naar de fitness te gaan!
Wat gaat de tijd snel de stage is al een maand bezig.
Ann krijgt knokkelkoorts.
De muggen vallen langs alle kanten aan en het thuisfront zoekt een middeltje om u daarvan te sparen, en vinden bij onze Surinaamse apotheker een wonderpil.
Een uitstapje naar Berg en dal zorgt weer voor 1 uurtje leesplezier op de blog.
Er komen 2 postpakketten aan, uw mama en de Jef hebben goed hun best gedaan!
November:
Om uw titel als miss Suriname en uw mooie slanke lijn in vorm te houden begint Cato en hare maat start to run onder deskundige begeleiding van Evi.
Ik kijk toe vanaf de zijlijn en supporter! ;)
4 dagen binnenland komen eraan, Brownsberg-Isadau-Jaw Jaw en Stone eiland van het ene avontuur naar het andere 2 dagen jeepsafari,de foto's zijn prachtig !
Ik neem noodgedwongen 1 dag verlof om de blog te lezen, adembenemend !
Tussendoor ben je ook nog druk in de weer voor u eerste echte aktiviteit op stage, het beste van uw chiroleidster zijn komt boven en het wordt een groot succes.
December:
Weekendje Big-pan.
Afscheid van de Nederlandse meisjes.
Ik kies een stofje.
De runnershigh komt eraan, maar ook de eerste blessure, pijn aan de enkel, gelukkig brengt de nodige rust en een zalfje vlug beterschap.
19 dec. Papa verjaart.
Kerstmis
29 dec. Cato wordt 20 jieha.
Oudjaar, nieuwjaar en het mooiste geschenk komt met het vliegtuig aan...., eindelijk de Jef is daar!( vanaf nu lukt na 5 maanden het lang uitslapen weer :)
Januari:
Weekje verlof
Ralleighvallen trip, weer prachtige foto's.
Stage loopt op z'n einde, beoordeling is supergoe.
23 jan. weer op trip.
De laatste week heeft haar intrede genomen, vanaf morgen nog 7 snoepparels te gaan. Cato, wat zal ik je blog missen, maar ....toch ondanks het gemis blij zijn u terug te zien.
Ik schrijf nu niet meer tot blogs,maar tot zondag bij ons Moeke aan tafel.
Dikke kus x
-
24 Januari 2009 - 21:33
Tante Nicole:
Voor januari,
het postpakket is toegekomen met vele brieven,knutselwerkjes en kaartjes van familie en vrienden voor uwe verjaardag ! -
25 Januari 2009 - 07:43
Lotte:
Ik ben bijna niet meer de grootste van onze hoop, want ge bent bijna terug!
We zien er al naar uit om de lege plaats bij de 'decibels' terug op te vullen!
Het zal wel raar doen om véél mensen na lange tijd terug te zien...
Geniet er nog met volle teugen van, en tot heel binnenkort!
-
25 Januari 2009 - 11:17
Cato!:
Sieg: Jajajaja :)
Papa: Ik had ervan gehoord dat ge gevallen waart. Hopelijk gaat alles snel weer beter hé. Ik denk dat we rond 9uur in Schiphol landen te zondag. (hihi binnen een week ben ik er al!!)
Tante Liliane: ik ben zeker blij om weer naar huis te komen maar toch vertrek ik wel met een dubbel gevoel... ik ga Suriname missen man!
Stien: Ik had het gelezen op internet van dieje jongen :| niet normaal tegenwoordig met die jeugd!! :)
Gerda: Suriname heeft rare konijnen hé ;) ik vond het ook grappig dat ze daar konijnen tegen zeiden. Tegen nen ara zeggen ze hier ook "raaf"...
Stien uit punt: Wanneer ga je naar letland :o
Tante Nicole: HAHA! BANGELIJK die samenvatting van heel den blog hier! En inderdaad, tot volgende week bij ons moe aan tafel!
Lotte: WHAAA, ik ga blij zijn als ik elle allemaal terug zie man!! ik kijk er al naar uit!!
xxxxx -
25 Januari 2009 - 15:51
Rosalie:
Hey Cato
Weet ge waar ik nu zit,... bij moe mia. we hebbe juist videeke gete en ook rijstpap mmm lekker :D vandaag ben ik ni nr de chiro geweest want van ons groepke ging er niemand. heel veel zieke hier int land. ik heb ook last van keelpijn. hopelijk krijg ik ni de griep want heel veel mense hebbe da. Livke kan lope van vorige week en tis kweeni hoe schattig om te zien :D kzal blij zijn dat ge terug zijt mr nu moetek toch ni meer lang wachte dus...
tot volgende week
DOEI DOEI xxx -
26 Januari 2009 - 15:55
Liese:
kheb men evaluatie achter de rug se :-) En ik ben geslaagd. Das ook weer goed nieuws e
tot volgende week -
26 Januari 2009 - 18:21
Fa Waka Cato:
fijne reis terug naar europa
tang boeng kong baka na sarnang -
26 Januari 2009 - 18:21
Fa Waka Cato:
fijne reis terug naar europa
tang boeng kong baka na sarnang -
29 Januari 2009 - 12:36
Nancy:
Helaba,
Ik kom afscheid nemen van de blog. Ik zal hem missen. Maar ja, da wil toch zeggen da ge dan terug hier bent. Dan zullen we wel naar live verhalen horen. Die laatste maand is precies wel echt heel plezant geweest. Nog drie daagjes van 't zonneke genieten en dan terug naar het koude België. En volgende week verwachten ze echt winterweer dus, ge zult het rap terug gewoon zijn. Brrrrrrrrr. Zondag zou het kwik niet boven het vriespunt komen. Dus kleed u maar warm aan want als ge uit da vliegertje komt, amai zalle, da is zomaar eventjes 30° verschil. Alé, het aftellen kan u echt beginnen.
Tot zondag!!!!!!!!!!!
Groetjes,
Nancy -
29 Januari 2009 - 13:52
Lotte:
Voila, dit is waarschijnlijk mijn laatste post hier op u blog want zondag bent ge al terug in het land!
Ik heb morgen (eindelijk) mijn laatste examen. Daarna ga ik naar huis om een beetje te slapen en s'avonds vertoeven we in de chiet, het plekkie en 't dorp. De rest van het weekend zal ik wrs met ne kater zitten, daarom dat ik nu al iets post!
Nog een 2-tal daagjes...geniet er nog met volle teugen van!
ps1: het wordt hier weer ontzettend koud vanaf zondag (ze praten over sneeuw) dus breng die zon maar mee!
ps2: als ge tijd en zin hebt, zeker komen piepen op de chiro!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
