De stage begint serieus op gang te komen!!

Woensdag 22 oktober:

Ik werd om tien voor zes door onze papa wakker gebeld ;) Hij had van Nancy en tante Nicole al een smsje gehad dat ik op men blog had gepost dat ik wachtte op zijn telefoontje. Ik was wel blij met die snelle reactie. Het is altijd leuk om zo nog eens een vertrouwd iemand te horen!! Om half zeven ben ik in de douche gesprongen, lekker koud weeral, en dan nog snel iets gaan eten. Om half acht (jaja vandaag moet ik weer naar Opa Doeli met de fiets) ben ik dan vertrokken richting stage. Ik had twee t-shirten meegenomen omdat ik de vorige keer echt de halve dag met een nat (lees: vol zweet) t-shirt heb rondgelopen. Niet zo fijn dus ;)
Op Opa Doeli aangekomen bleek dat er één nieuwe jongen was. Ik kon dus nog eens een intakegesprek doen (dacht ik). Toen Kim iets later aankwam, kwam de nieuwe jongen er ook juist aan. Bleek dat hij helemaal niet zo goed Nederlands kon spreken. We konden het intakegesprek dus niet van hem afnemen aangezien wij geen Sranan spreken. Soms is het toch wel jammer dat we dat niet kunnen. Als ik het had geweten dat het echt zo’n grote drempel zou zijn had ik me toch wel wat woordjes en zinnetjes aangeleerd voor ik naar hier kwam. Achja, daar is het nu te laat voor zeker… Ik heb me een woordenboek aangeschaft maar meer kan ik niet echt doen :)
Voor de rest hadden we niet zo veel werk die dag. We zijn dan maar wat boeken in de mediatheek van Opa Doeli gaan ontlenen en hebben wat boeken gelezen ;)
Na het werk ben ik nog wat kleine inkopen gaan doen en naar huis gereden. Ik was net op tijd binnen toen het weer ongelofelijk hard begon te regenen. Alleen Renate was thuis bij ons, de rest was allemaal naar het zwembad… Het was dus heel rustig.
’s Avonds zouden Sieg en Renate voor het hele huis pannenkoeken bakken. Lekkeeeuhr! Ze hadden drie pakken pannenkoeken gekocht, we hadden er nog heel veel over. Morgen dus terug pannenkoeken eten ;) Het is ook wel grappig dat ze pannenkoeken maken met van alles in. Bij ons hadden ze er spek in gegooid. Ik vond het wel lekker. Dat kan ik thuis in België ook wel eens doen :)
Rond een uur of acht zijn we nog een uurtje gaan zwemmen. Het water van het zwembad stond echt serieus bijna 10 cm hoger door de regen. Ik kon gewoon niet meer staan op de bodem zonder dat ik onder ging terwijl me dat anders gemakkelijk lukt!!
Daarna heb ik gedoucht en ben ik in men bedje gekropen…


Donderdag 23 oktober:

Vanmorgen kon ik echt slecht uit mijn bed. Ik had niet zo goed geslapen…
Op kantoor werd er aan ons gevraagd of we vanavond mee wilden gaan naar een congres over alternatieve aanpakken. Ik vind dat wel eens interessant. Ik ben benieuwd wat dat gaat geven… Daarna zijn Kim en ik met de rest mee naar Opa Doeli gereden om naar de zittingen van de volwassenen te gaan. Ook echt is leuk om te doen. Ik verstond wel niet altijd wat er gezegd werd (als ze in het Sranan bezig waren). Maar kon uiteindelijk toch steeds volgen waarover het ging. Daarna zijn we met het busje van Opa Doeli terug naar kantoor gekomen. We moesten toch best nog wel een groot stuk wandelen (ik was moooe, het was echt weer een enorme warme dag vandaag, ik werd echt suf in dat weertje) Toen ik op het werk nog wat op mijn laptop aan het werken was kwam Rowena (een andere stagiaire) binnen en vroeg ze aan me of ik morgen naar de zitting wilde gaan want er zou een jongen van Opa Doeli voorkomen. Ik wilde dat wel graag doen. Ik was echt benieuwd. Ik heb me eerst wat geïnformeerd wat ik moest doen en zeggen. Spanneeund!! Na de middag rond half één zou ik ook naar een afspraak moeten dan met de mensen van het buro van de rechten van het kind. Morgen zal een drukke dag worden!!
Na het werk gingen An en ik nog naar een congres in de congreshal aan het Onafhankelijkheidsplein in de stad. Daar zou een congres doorgaan over “Alternatieve Aanpak”. Het was echt interessant en tijdens de pauze kregen we weer een lekker hapje met een drankje :) (soms denk ik: Suriname in één woord: ETEN!!) Alles draait hier precies rond eten, elke dag wordt er over eten gesproken, er is hier OOOVERAL eten… Verhongeren zullen die Surinamers hier nooit doen :)
Daarna zijn we nog naar ’t Vat gereden want Julie zat daar met een meisje van bij haar in het dorp. Ze kende haar niet echt maar wel via via. Het is een toffe meid! Hopelijk komen we haar nog eens tegen!!
Rond kwart na tien was ik thuis en ben ik ook maar ineens in men bedje gekropen. De volgende ochtend zou immers een belangrijke dag voor me zijn!!


Vrijdag 24 oktober:

Ik had aan An gevraagd of ze graag met me mee wilde gaan naar de zitting op Opa Doeli. Ze had het aan mevrouw Kristhof gevraagd en het was goed. Ik was wel blij, want dan hoefde ik niet alleen te gaan. :)
Rond acht uur kwamen we aan op Opa Doeli, we gingen de intake van de jongen die voorkwam nog eens lezen en hebben wat op de bureau gezeten. Opeens zagen we een hele grote leguaan lopen over de muren van Opa Doeli. Jammer genoeg had geen van beide een fototoestel bij… Ik heel de tijd met mijn gsm een foto proberen te trekken maar het is jammer genoeg niet echt gelukt…
Rond een uur of half elf gingen we naar de zitting. An had nog nooit een zitting bijgewoond en wilde dat wel eens graag doen. Normaal zouden we opgebeld worden als onze jongen zou voorkomen. Wij gingen alvast ginder zitten. Ik vroeg aan de agenten daar of ze wisten wanneer hij zou voorkomen. Ze wisten het niet. (hier in Suriname gaan ze gewoon het lijstje af.. Je weet dus nooit om hoe laat iemand moet voorkomen) Ik vertelde hen dat ik om half één een afspraak had en dus ten laatste om twaalf uur moest vertrekken. Ze gingen iets regelen met de deurwaarder en dan zou onze zaak normaal vroeger komen. Maar niets was minder waar… Om half twaalf was hij nog steeds niet aan de beurt geweest. Ik ging terug naar men bureau om te bellen naar het hoofdkantoor. Chandra zei dat ik dan maar naar mijn afspraak moest gaan en dat An dan maar op Opa Doeli moest blijven. Ik had immers die afspraak geregeld en het was logisch dat ik daar dan heen zou gaan. Ik legde aan An uit wat ze moest doen en wat ze moest zeggen en vertrok richting hoofdkantoor. Daar werden Mirjam en ik door onze chauffeur opgehaald en naar het Buro van de rechten van het kind gebracht. Daar hebben we dan van alle afspraken gemaakt voor onze activiteit op 20 november. Het gaat echt super worden denk ik. De mensen willen ons echt helpen om er iets groots van te maken. Ik ben eens benieuwd!! Rond twee uur waren we klaar en belde An me terug op om te zeggen dat de jongen nog steeds niet was voorgeweest… Eenmaal op kantoor aangekomen ben ik dan maar met de fiets terug richting Opa Doeli gereden… Onderweg kreeg ik opeens telefoon dat hij was voorgeweest en dat ze onderweg was naar de dr Sophie Redmondstraat (Ellen (meisje van onze school die in Nickerie zit) zou dit weekend naar ons komen en An en ik zouden haar dan gaan ophalen daar) Ik wachtte An op en dan zijn we Ellen gaan ophalen. Ze was er nog maar net dus dat kwam goed uit. De zitting van de jongen was uitgesteld tot volgende maand dus op zich had ik niets gemist. Ik vind het echt super dat ik al die verantwoordelijkheden hier krijg. Ik heb in deze twee weken echt al zoveel mogen doen… Echt bangelijk!! Ze vertrouwen me precies wel en geloven in me!
Nadat we Ellen zijn gaan ophalen waren we nog in de readytex gestopt (een winkeltje met allemaal Surinaamse souvenirtjes enzo) Echt een tof winkeltje. Daar ga ik nog wel eens heen!!
Opeens zag ik dat het al na drie uur was. Ik moest echt dringend naar huis. Ik had met ons mama afgesproken dat ik rond half vier op de computer zou zijn want moeke en vake kwamen naar ons om eens met me te kunnen skypen!!
Ik was om vijf na half vier thuis dus toch nog wel redelijk op tijd. Snel gedoucht want ik zat volledig onder het zweet en achter de computer. Ze zaten al op me te wachten.
Dan hebben we een drie kwartier geskyped. Het wel fijn om ze nog eens te horen!! Ik besef hier pas hoe belangrijk al die familieleden en vrienden in het verre België wel niet voor me zijn!! Het doet me altijd goed om zo nog eens iets van hen te horen :p
Vanavond gaan we op Blauwgrond met Ellen iets eten… Mmm, ik heb al honger!!

Doei doei!!

X SuriCato!