De eerst keer naar Opa Doeli

Maandag 29 september:

Jaja, vandaag eindelijk vooruitgang op de stage. We zijn Opa Doeli (het doorgangscentrum voor arrestanten) gaan bezoeken. De jongens (en één meisje) hadden in de voormiddag nog een activiteit. Ze moesten de schilderijen die ze hadden gemaakt in de loop van hun vakantie voorstellen. Ik verschoot ervan hoe mooi ze konden uitleggen wat ze hadden gemaakt. Het lijken allemaal stoere jongens maar met een hartje :) Er zaten prachtige schilderijen bij van de gevoelens die ze hadden op de moment dat ze aangehouden werden door de politie. Uit de schilderijen werden dan de mooiste gekozen en die jongens kregen een prijs.
We mochten gewoon meedraaien in het dagsysteem daar. ’s Middags aten ze bara’s, een lekker gefrituurd deegje met vanalle groenten enzo in, kregen ze cake en nog iets anders dat ik niet geproefd heb, (dat was het voorgerecht denk ik) en daarna mochten ze allemaal met hun bakje een roti gaan halen denk ik (ik weet niet goed wat het was).
Ik vond het echt leuk dat we vandaag meekonden naar Opa Doeli, ik liep er nog wel wat verloren maar dat is wel normaal zeker die eerste keren. Ik ben eens benieuwd wanneer we een bezoekje gaan brengen aan het JOG. Daarna kunnen we beslissen wie waar stage zal lopen…
Rond twee uur vertrokken we dan terug naar kantoor. Toen we daar aankwamen mochten we naar huis. Normaal zouden we vandaag tijdens onze middagpauze met Mevrouw Asmo roti gaan eten, maar dat is niet kunnen doorgaan natuurlijk, ze beloofde dat het zeker deze week nog wel zou doorgaan! Ik ben eens benieuwd.
Onderweg naar huis zijn we nog gestopt bij een paar winkeltjes. Het was weer een bloedhete dag… An en ik zijn dan ook maar onmiddellijk naar het zwembad gespurt om nog een lekkere duik te gaan nemen!
Je kunt je dat echt niet voorstellen dat leventje hier…

Nadat we van het zwembad terug kwamen heb ik me snel gedoucht en zijn we naar de stad gereden met de bus. David zat ons al op te wachten aan ’t Vat (een restaurant). We hadden daar afgesproken om samen verder te gaan naar ‘Pannekoeken en Poffertjes’. Daar zijn we dan gaan eten op Davids kosten ;) (Schol!!) Het was weer overheerlijk lekker. (die kilo’s vlieger er hier bij wijze van spreken aan) En gelachen dat we hebben, niet meer normaal. Het is fijn om te kunnen “zwanzen” met je praktijklector.


Dinsdag 30 september:

Momenteel zitten An en ik terug op het bureau van JKB. Ondertussen weten we ons allebei goed bezig te houden. En we hebben elkaar ook nog altijd :) vervelen doen we ons hier alleszins niet!! Af en toe wat telefoniste spelen en boodschappen doorgeven, jaja het hoort er allemaal bij.
Normaal zouden we voor de middag nog naar Opa Doeli vertrekken maar er was geen enkel busje beschikbaar dus hebben we onze dag maar doorgebracht op het bureau ;)
An en ik hebben ons verdiept in de tripjes. We hebben er al verschillende leuke gevonden… Als ik het zo allemaal lees wil ik ze graag allemaal doen, maar dat gaat natuurlijk niet lukken. We zullen moeten selecteren :p
Na het werk zijn we (weeral) naar het zwembad gereden en hebben we nog lekker gezwommen tot half zes. Daarna nog snel naar de winkel voor wat inkopen en nu zit hier ik fris gedoucht te wachten tot we vertrekken naar een man hier in de buurt die zelf juweeltjes van hout maakt. Naar het schijnt de moeite. Ik ben eens benieuwd…
Vandaag heeft men vriendje zijn laatste werkdag gehad. Vanaf nu kunnen zijn voorbereidingen voor zijn wereldreis ook beginnen!! Ik hou van u liefie!!!

Tot de volgende!

X Cato!